Oldukça kötü bir kaç gün, kötü bir kaç haber.
Doğum günümde "her zamankilerle" sinirlendiren telefon konuşması, gece 2'ye kadar çalışmanın verdiği moral bozukluğu, ertesi gün Ankara'daki terör faciası.
Ne denilebilir bilemiyorum, çok yaşadık bunları, yaşıyoruz, yaşamaya da devam edeceğiz gibi.
Kötü olan şey aslında, her bu tip saldırı sonrası çıkan bir iki yavşağın, bir kaç fotoğrafla "Alın size masum devrimciler" yorumlarıyla insanların parçalanan bedenlerine saygısızlık yapmaları.
Suruç'ta da yapmadılar mı ? Zaten onlar değil mi Akrep arkasında sürüklenen bedeni "Oh iyi olmuş" diye paylaşan ?
Ya da ölü ele geçirilmiş bir kadın teröristin çırılçıplak bedenine ayağıyla basarak poz veren "kahraman Türk Polisini" överek kendince sunmaya çalışan ?
Bakın Sırrı diyor ki, "BOMBA HDP'LİLERİN ORDA PALTADI."
Burada şair, "Mağduruz, biz öldürülüyoruz, biz hiç bir terör v ölümlü şeyleri savunmuyoruz, kediyiz biz, ahey" tarzında mesaj vermeye çalışıyor.
Anında yürüyüş sergiliyorlar meydanda. Kameraların tam önünde. Kol kola. Aynı ekip dağda birlikte hatıra fotoğrafı çektirdikleri kanı bozuk PKK'lıların, hamile karısının ve çocuğunun yanında delik deşik ettikleri polise dair bir şey söylemiyor, yürümüyor onlar için de.
Bizim her şeye kanan halkımız da, bunları yiyiyor, teröristin resmen oyununa geliyor.
Bu saldırı sonrası oylarını 3-5 puan çıkartma hesapları yapan kansızlar var.
Peki AKP'liler ne yaptı ? Boş durur mu ?
"CHP ve MHP koalisyon yapsaydı, bunlar yaşanmazdı."
Tıpkı efendisinin dediği gibi.
"400'ü verin, bunlar yaşanmasın."
Parçalanan bedenlerle birlikte, insanlığını kaybetmiş kişilerle aynı havayı soluduğuma kahroluyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder