İnsanlık can çekişiyor be azizim

Facebook'daki duvarıma bakıyorum, birbirinden farklı bildirimler, haberler, fotoğraflar, paylaşımlar görüyorum.
Onca olaylar içerisinde kankişleriyle dudak büzen fotoğraflar paylaşıp kimlik bunalımı yaşayanlardan tutun, trip modundaki giderli yazılar, copy paste özlü sözler paylaşan triptrillere, yerli yersiz komik video, resim paylaşımlarıyla komedyenliğe soyunanlardan, siyasi, etnik derken son mülteci kayıplarıyla ilgili insanlık dışı, hiçbir dünyada kabul edilemez paylaşımlar yapan canlılara kadar bir çok kişi bir şeyler karalıyor.
Birisi, -malesef bir arkadaşım- kıyıya vuran Suriyeli mülteci çocuğun cansız bedeni için "Banane ak, benim başlatmadığım savaş, Kurtuluş savaşında dedelerimiz kaçtı mı? 2 mermi sıkıldı diye kaçıp geberiyorlar, benim de üzülmemi bekliyorlar" yazmış.
Bazen "Ulan neyse, s.ktiret" diyorum, içime çekiyorum sinirimi, bazen de basıyorum engeli, siliyorum telefonunu, ya da takibi bırakıyorum.
O kadar çok cevap vermek istediğim kişiler oluyor ki, verdiğim cevabı 2 gün düşünecek, sonunda bir beyne sahip olmadığını anlayıp, 2 gün boyunca düşündüğünü sandığı şeyin aslında fotosentezden ibaret olduğunu anlayacak o "canlılara".
Ama en çok gidip ağzının ortasına okkalı bir tokat atasım geliyor, tam da o saçmalıklarını söylediği anda.
Sonra diyorum, "neyse."